Friday, February 4, 2011

Beranda » Ikhwan itu

Ikhwan itu

Ikhwan itu... tongkrongannya masjid atau mushala bukannya mall atau party-party

Ikhwan itu.. duduk dari pengajian satu ke pengajian lainnya bukannya pacaran di cafe remang-remang

Ikhwan itu.. hobinya baca Qur’an bukannya baca ramalan bintang

Ikhwan itu... doyannya ngapalin Qur’an bukannya lirik lagu mellow yang isinya ratapan dan tangisan


Ikhwan itu.. di playlistnya penuh sama muratal Qur’an atau rekaman kajian bukannya lagu-lagu yang bikin kepala manggut-manggut plus bejogetan

Ikhwan itu.. berilmu dulu baru beramal bukan yang gayanya selangit dengan ilmu pas-pasan

Ikhwan itu.. ilmunya gak dipendem sendiri di buku catatan tapi disebarkan biar ummat bisa tau kebenaran

Ikhwan itu.. gak ragu amar ma’ruf nahi munkar bukannya nunggu lancar plus khatam bahasa Arab dan kitab2 dulu baru didakwahkan

Ikhwan itu.. berani menerima kebenaran bukan sibuk mencari pembenaran

Ikhwan itu.. sigap dan tanggap saat dibutuhkan bukan diem aja banyak alasan atau cari aman

Ikhwan itu.. anti update status galau bukannya tiap hari menebar nestapa duka lara minta dikasihani

Ikhwan itu.. isi status atau tweetnya menebar hikmah dan semangat bukannya mencaci, memaki ngajakin ribut

Ikhwan itu.. mengadukan masalahnya pada Alloh Sang Pemilik kehidupan bukan mengadu di fesbuk, twitter atau BBM gan

Ikhwan itu.. gak malu nangis akan dosa-dosanya di hadapan Alloh bukannya malu-maluin nangis gara-gara ditolak cewek gebetannya

Ikhwan itu.. gak bangga dengan banyaknya pujian bukannya malah emosi cuman gara-gara satu celaan

Ikhwan itu.. punya prinsip gan bukannya jadi follower pemikiran dan gaya hidup kebarat-baratan tanpa pegangan

Ikhwan itu.. kalo liat cewek cantik langsung nunduk/ mlengos buat jaga pandangan bukannya dipelototin gak karuan

Ikhwan itu.. gak demen obral janji dan sumpah serapah sama pasangan bukan yang enteng bilang “Aku gak bisa hidup tanpa kamu, sayang”

Ikhwan itu.. gak berani ngajak jalan sebelum ijab qabul terikrarkan bukannya malah berduaaan pegang-pegangan sebelum halalan thayyiban

Ikhwan itu.. berani dateng ke rumah buat ngelamar bukannya malem mingguan bawa lari anak orang padahal belum ada ikatan pernikahan

Ikhwan itu.. dandannya kalo ke masjid mau menghadap Tuhan bukan buat tebar pesona cari mangsa buat hang out-an

Ikhwan itu.. bangun malem buat tahajjudan bukan yang bangun kesiangan plus telat subuhan

Ikhwan itu.. sibuk dengan aib dan dosanya bukan cari-cari kejelekan orang (eh, ada ya? kirain akhwat doang..oh no)

Ikhwan itu.. berani keluar dari zona nyaman, berani gaul sama orang awam, gak cuma “jago kandang”

Ikhwan itu.. nasihatin orang dengan hikmah, kesantunan dan kelembutan akhlak bukan emosi dan ngrasa paling bener sendiri

Ikhwan itu.. gak takut dibilang kampungan gara-gara celana cingkrang

Ikhwan itu.. gak takut dibilang berantakan gara-gara jenggotan

Ikhwan itu.. gak takut dibilang kelainan gara-gara menundukkan pandangan sama perempuan

Ikhwan itu.. gak takut dibilang banci gara-gara nolak rokok gratisan

Ikhwan itu.. gak takut dibilang ekstrim gara-gara gak salaman sama cewek bukan mahram

Ikhwan itu.. gak nunggu hidup mapan buat ngelamar wanita pilihan...yang penting mau usaha wan.